apowiadany od stuleci koniec świata wreszcie nadszedł. Nikt jednak nie spodziewał się, że będzie trwać przez pokolenia. Kolejne spadające na ludzkość plagi zbierają śmiertelne żniwo. Po każdej z nich nadchodzi okres złudnego spokoju stanowiącego tylko ciszę przed burzą przed kataklizmem jeszcze straszliwszym od poprzedniego. Zmieniło się niemal wszystko z wyjątkiem ludzi. Kolejne znaki wskazują, że kres jest już bliski, ale zdrada, chciwość i pycha wciąż panują, a możni prowadzą swoje gry... i nie dostrzegają, że ani bogactwo, ani władza nie zdołają ich ocalić. Czternastowieczna Francja pogrążona jest w chaosie. Na dwór królewski, gdzie popełnione zostają tajemnicze zbrodnie, przybywa inkwizytor Jerome. Gdy zatrąbił piąty anioł, gwiazda otworzyła studnię czeluści. Francja, rok 1330, szóste dziesięciolecie wypełniania się objawień świętego Jana. Królestwo francuskie rozdzierane jest przez konflikty między szalonym królem, arystokracją, Kościołem, templariuszami i coraz liczniejszymi heretykami. Strach i rozpacz ogarnia ludzkość, budzą się mroczne siły, których nie sposób objąć rozumem. Król z obawy przed wrogami musi uchodzić z Paryża. Za tymczasową siedzibę obiera Soissons, które pod jego rządami zmienia się w ponure, niebezpieczne miasto, przeżarte korupcją i zepsuciem. Inkwizytor Jerome próbuje rozwikłać zagadkę morderstwa popełnionego w najbliższym otoczeniu króla. W tym śledztwie wielka polityka zderzy się z życiem zwykłych ludzi, a doświadczony śledczy będzie musiał stawić czoła demonom swojej przeszłości. [lubimyczytac.pl]

Andrzej Sapkowski, arcymistrz światowej fantasy, zaprasza do swojego Neverlandu i przedstawia uwielbianą przez czytelników i wychwalaną przez krytykę wiedźmińską sagę! Jesienne Ekwinokcjum tegoż dziwnego roku przyniosło rozmaite znaki na niebie i na ziemi, które jakoweś klęski niechybnie zwiastowały. Tuż przed północą zerwała się straszliwa zawierucha, zadął potępieńczy wicher, a pędzone po niebie chmury przybrały fantastyczne kształty, wśród których najczęściej powtarzały się sylwetki galopujących koni i jednorożców. Lelki dzikimi głosami wyśpiewywały konajączkę, zaskowyczała beann'shie, zwiastunka rychłej i gwałtownej śmierci. A gdy przecwałował Dziki Gon i rozwiały się chmury, ludzie zobaczyli księżyc - malejący, jak zwykle w czas Zrównania. Ale tej nocy księżyc miał barwę krwi. W świątyni bogini Melitele trzy osoby śnią ten sam sen. „Krew na jej twarzy... Tyle krwi...” [wbibliotece.pl]

Tym razem arcymistrz polskiej fantasy cofa się do młodzieńczych lat Geralta, który stawia dopiero pierwsze kroki w wiedźmińskim fachu i musi sprostać licznym wyzwaniom. Uzbrojony w dwa runiczne miecze, zwalcza potwory, ratuje niewinne dziewice i pomaga nieszczęśliwym kochankom. Zawsze i wszędzie stara się przestrzegać niepisanego kodeksu, który przejął od swoich nauczycieli i mentorów. Jak to zwykle bywa, życie nie szczędzi mu rozczarowań - młodzieńczy idealizm raz po raz zderza się z rzeczywistością. Opowieść trwa. Historia nie kończy się nigdy… (w bibliotece.pl)